به مناسبت روز جهانی نقاشی کشیدن: نقاشی رنج هستی را می کاهد

 مناسبت‌های بسیار زیادی در تقویم ملی و بین‌المللی وجود دارد که حال آدمی را خوب می‌کند، یکی از این مناسبت‌ها روز جهانی نقاشی کشیدن است. اولین نقاشی‌ها حکاکی‌هایی بود که در غارهای باستانی کشف شد.
 حتی غارنشینانی که هنوز حرف‌زدن را یاد نگرفته بودند، صحنه‌های شکار را روی دیوارهای غار می‌کشیدند. امروزه، ابزارهای مدرن بسیاری داریم که به ما کمک می‌کند تا نقاشی‌های بسیار واقعی و هنری را ایجاد کنیم. به مناسبت این روز دکتر علی‌اصغر میرزایی مهر دکترای پژوهش هنر، عضو هیئت‌علمی و مدیرگروه رشته نقاشی دانشکده هنر و معماری دانشگاه علم و فرهنگ در یادداشتی به این هنر اشاره کرد.
 نقاشی هنر است. هنری دیرپا، هنری به قدمت حضور بشر در کره خاکی. نقاشی همراه بشر بوده است و از سپیده‌دم تاریخ تاکنون آدمی از زمانی که خود را شناخت نقاشی را هم شناخت و پیش‌تر ازآنکه تکلم بیاغازد و سخن بگوید برای ارتباط با دیگران از تصویر و نقاشی بهره برد. هنوز نمونه‌های نقاشی‌های هزاران ساله عصر پارینه‌سنگی بر درودیوار غارهایی که اولین زیستگاه‌های بشر بودند، پابرجاست.
 حضور آدمیان در این جهان فرازوفرودهای بسیار داشته؛ اما هیچ یک از تحولاتی که در زندگی اجتماعی و خصوصی انسان پدیدآمده نتوانسته او را از نقاشی‌کردن باز دارد.

اندیشه‌های گوناگون، حاکمیت‌های مختلف، ادیان و مذاهب بسیار آمدند و رفتند؛ اما آنچه با انسان همراه بوده نقاشی است. آدمی با پناه‌بردن به معنای هستی می‌اندیشد و می‌کوشد که زیبایی‌های را ببیند و زیبایی‌ها را بازآفرینی کند، ازاین‌رو نقاشی همراه غم و شادی انسان‌ها بوده است و هیچ قوم و ملتی، هیچ تاریخ و جغرافیایی نمی‌شناسیم که از هنر نقاشی بی‌بهره بوده باشد. نقاشی رنج هستی را کاسته و لحظات لذت بخشی را پدیده آورده و دنیا را زیباتر کرده است. از سوی دیگر هنری فراگیر بوده که تک‌تک انسان‌ها کم‌وبیش و حداقل بخشی از عمر خویش بدان دل‌بسته و بدان پرداخته‌اند.
 کمتر هنری در جهان می‌توان یافت که به‌اندازه نقاشی، عمومی و همگانی باشد این هنر شاه و گدا نمی‌شناسد، شرقی و غربی نمی‌داند، پیر و جوان و زن و مرد ندارد و همه با این هنر، درجاتی انس و الفت دارند.
 اگر کمی در عملکرد آدمیان تعمق کنیم خواهیم دید که همگان در مقاطعی از عمر خویش نقاشی کرده‌اند به‌ویژه در ایام کودکی. کیست که دوران کودکی را پشت سر گذاشته و تجربه لذت‌بخش نقاشی‌کردن را نچشیده باشد؟
 عمل نقاشانه در خلق نقش‌ونگار از خصوصیات ذاتی همه آدمیان است که زمان آغاز سخن‌گفتن در کودکان بروز و ظهور می‌یابد.
 خداوند این ودیعه را در وجود همگان به نسبت‌های مختلف قرار داده است، حال برخی به این نعمت و ودیعه الهی که در وجودشان نهفته است، پرداخته و به آن پروبال دادند و پروراندند و در بزرگسالی نیز هنر نقاشی را دنبال می‌کنند و خود و دیگران و جهان پیرامون خویش را دعوت به زیبا دیدن می‌کنند و بسیاری هم در چرخه پرملال زندگی غرق شده و توان و استعداد ذاتی را کم‌کم به فراموشی می‌سپارند.
 آنان که هنر نقاشی را دنبال کرده و کوشیده‌اند تا غریزه هنردوستی و نقش‌آفرینی را با آموزش علمی و فراگیر اصول و قواعد کامل کنند، همانا پیوسته قدر می‌بینند و بر صدر می‌نشینند؛ هم آنان هستند که جهان را زیباتر می‌بینند و زیباتر می‌خواهند و با خلق زیبایی‌ها به‌صورت تابلو نقاشی بر زیبایی جهان می‌افزایند.
 نقاشی حسی زیباپسند دارد و زیبایی جلوه‌ای از جمال الهی است که در جهان پیرامون ما پراکنده است، پس نقاشی نوعی ذکر است. ستایش جلوه‌های جمال و باور این حقیقت است که؛ إن الله جمیلٌ یُحِبُّ الجمال.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علم و فرهنگ،امید است که روز ملی نقاشی بتواند در تقویم ایران نیز ثبت شود.